Tekst dzięki uprzejmości The Phuket News:
Wcześniej cudzoziemcom, którzy musieli uzyskać zezwolenie na pracę, zabroniono wykonywania jakiejkolwiek pracy dla jakiegokolwiek pracodawcy, w dowolnym miejscu i na takich warunkach, jeśli nie były one wyszczególnione, a zatem dozwolone w samym zezwoleniu na pracę. Na przykład, jeśli miałeś pozwolenie na pracę, aby prowadzić fabrykę jako kierownik, nie możesz również przejść do innej fabryki bez nowego pozwolenia na pracę i rozpoczęcia całego (kosztownego) procesu od nowa lub publikuj filmy na youtube online i zarabiaj pieniądze również itp. itp.
Tak już nie jest.
Do zeszłego roku Tajlandia regulowała zezwolenia na pracę za granicą na podstawie ustawy o cudzoziemcach (2008) („Ustawa”).
W 2017 r. Dekret nadzwyczajny w sprawie zarządzania pracownikami spoza Tajlandii Dekret nadzwyczajny (2017) („Dekret nr 1”) uchylił ustawę o pracownikach cudzoziemskich (2008).
Dekret nr 1 włączył jednak wiele przepisów uchylonej ustawy i utrzymał w mocy większość wydanych na jej podstawie przepisów.
Następnie, w dniu 27 marca 2018 r., wydano Dekret Nadzwyczajny w sprawie zarządzania pracą osób niebędących Tajami (nr 2) (2018 r.) („Dekret nr 2”). Dekret nr 2 zmieniony Dekret nr 1.
Art. 70 dekretu nr 1 (i ustawy) stanowił, że „osoba, której udzielono zezwolenia na pracę, nie może wykonywać pracy tego rodzaju u pracodawcy w miejscowości lub w warunkach pracy innych niż określone w ich zezwoleniu na pracę, chyba że uzyskano zezwolenie zgodnie z art. 71.”
Art. 71 dekretu nr 1 (i ustawy) stanowił, że „osoba, której udzielono zezwolenia na pracę i która zamierza zmienić lub dodać następujące dane, musi uzyskać zezwolenie od sekretarza: (1) rodzaj pracy (2 ) pracodawca (3) lokalizacja lub (4) warunki pracy.”
Natomiast art. 73 dekretu nr 1 (i ustawy) stanowił, że „nikt nie może zezwolić cudzoziemcowi na wykonywanie pracy w sposób inny niż wymagania określone w zezwoleniu na pracę”.
Jednakże, co bardzo istotne, § 37 dekretu nr 2 uchylił sekcje 70, 71 i 73 dekretu nr 1.
Ponadto art. 28 dekretu nr 2 stanowi, że posiadacz zezwolenia na pracę może wykonywać każdą pracę, która nie jest wyraźnie zabroniona wszystkim cudzoziemcom z „Urzędowej listy” prac wzbronionych cudzoziemcom.
Oficjalny Wykaz określa ograniczoną liczbę czynności, na które cudzoziemiec w żadnym wypadku nie może uzyskać zezwolenia na pracę. (Obecna oficjalna lista jest taka sama, jak ostatnio wydana zgodnie z ustawą. Jednak oficjalna lista została zmieniona i omówimy ją szczegółowo w trzeciej części tej serii.)
W konsekwencji każdy cudzoziemiec posiadający pozwolenie na pracę w Tajlandii może teraz pracować w dowolnym miejscu, dla każdego (w tym dla siebie), na dowolnych warunkach i wykonywać każdy rodzaj pracy, który nie jest wykluczony przez Oficjalną Listę.
Jest to bardzo istotna i pożądana zmiana w tajskim systemie prawa pracy zagranicznego.
To oczywiście dobra wiadomość dla posiadaczy pozwoleń na pracę w Tajlandii – Tajlandia również skorzysta na tym, że uczyniła swój rynek pracy bardziej atrakcyjnym dla najlepszych zagranicznych talentów pracowniczych, o które musi konkurować w stale rozwijającej się zglobalizowanej gospodarce.
Przeczytaj więcej na https://www.thephuketnews.com/phuket-law-royal-decree-blows-work-permits-wide-open-68051.php#0ukr0wlsRI6tIoQk.99
