Medical Bytes, Tajlandia nr 77; „Podtrzymywanie życia i podtrzymywanie życia”.
Autor: Doc Martyn z Pattaya Medical Club, byłego Buriram Medical Club
Teściowa Michaela, Yai, jest po sześćdziesiątce. Szwagier Michaela, Sai, ma 60 lat.
1. Michael skontaktował się ze mną 7 październikath 2022. Poprosił mnie o spotkanie z Yai.
Historia: Około 10 lat temu Yai rozwinął nieregularne bicie serca, migotanie przedsionków (AF). Została odpowiednio potraktowana przez Szpital Publiczny w Buriram i podano jej warfarynę, która „rozrzedza krew”, aby zapobiec przedostaniu się zakrzepu krwi w jej sercu do mózgu.
Na początku sierpnia 2022 roku Yai upadł. Podczas upadku uderzyła się w głowę i straciła przytomność. Upadek był ciężki i wykrwawiła się do mózgu. Ze względu na antykoagulacyjne działanie warfaryny krwawienie wewnątrz głowy było nadmierne. Następnego dnia neurochirurdzy otworzyli jej czaszkę, kraniotomię, aby rozprężyć i ustabilizować krwawienie.
Pozostała na OIOM-ie podtrzymująca życie przez 2 miesiące. Została wypisana do domu pod koniec września, kiedy była w stanie samodzielnie oddychać, patrz zdjęcie 1.
2. Michael przybył do Buriram 13 październikath, odwiedziłem Yai tego dnia.
Yai był bardzo chory. Tracheostomia, cewnik do pęcherza moczowego i sonda nosowo-żołądkowa, wszystkie potrzebne do podtrzymania życia, wciąż znajdowały się na miejscu. Była prawie nieprzytomna; jej reakcja na bolesne bodźce była minimalna. Kraniotomia zagoiła się, ale krwawienie do prawej strony jej mózgu spowodowało uszkodzenie mózgu, powodując udar; niedowład połowiczy lewostronny.
Ponadto miała gorączkę, była niedotleniona i nie była w stanie kaszleć, aby oczyścić płuca. Yai nie potrzebowała już podtrzymywania życia, potrzebowała wsparcia w swoim życiu.
3. Sai, jej syn, był jej jedynym opiekunem. Jego opieka była skrupulatna i pełna miłości. Niemniej jednak, w ciągu dwóch tygodni, które spędziła w domu, jej ogólny stan powoli się pogarszał. Umierała.
Aby wesprzeć jej życie, doradziłem, co następuje:
I. Jej rodząca się gorączka 37.6 stopnia Celsjusza sugerowała rozwijającą się infekcję klatki piersiowej, z powodu której antybiotyki rozpoczęto tego samego dnia. Gorączka ustąpiła następnego dnia.
Infekcje, zwłaszcza klatki piersiowej i pęcherza moczowego/nerek, są częstymi przyczynami śmierci w takich zagrożonych sytuacjach.
Poleciłem Sai, aby mierzył i rejestrował temperaturę Yai 4x dziennie i przesyłał mi wyniki.
II. Jej puls tlenu (PO2) wynosił tylko 92% (normalny zakres 97-100%).
Zgodnie z zaleceniami szpitala; „Jeśli może oddychać spontanicznie, nie potrzebuje tlenu”, Sai wyłączył aparat tlenowy przy jej łóżku.
To była zła rada. PO2 na poziomie 92% jest rażąco niewystarczające. Niedotlenienie przyczyniało się do upośledzenia jej świadomości i narażało ją na infekcje.
Niedotlenienie upośledza zdolność organizmu do samoleczenia. Używamy hiperbarycznych komór tlenowych, używanych przez nurków z chorobą dekompresyjną, na przykład do leczenia ciężkich ran; wrzody cukrzycowe.
Terapia tlenowa Yai została przywrócona.
iii. Po pobycie na OIOM-ie Yai wymagała odpowiedniego wsparcia żywieniowego. Wychwalałem zalety Sure, opracowanego naukowo środka zastępującego całkowite odżywianie, używanego przez szpitale na Zachodzie. Poleciłem to zamiast mikstury dostarczonej przez szpital.
Przepis na miksturę:
Węglowodany 40%: Białko 20%: Tłuszcz 35%
1000 kcal/1000 cmXNUMX
Dynia: 2 chochle
Pierś z kurczaka: 8 łyżeczek
Jajka: 2
Soja: 2 łyżeczki
Cukier: 3 łyżeczki
Sól: trochę
iv. Mocz w jej worku z cewnikiem miał być sprawdzany codziennie. Miałem zostać powiadomiony, jeśli wystąpi jakiekolwiek zmętnienie lub zmiana koloru moczu. Takie zmiany sugerowałyby infekcję.
v. Zaangażuj lokalnego fizjoterapeutę 2-3 razy w tygodniu, aby pomógł Yai oczyścić klatkę piersiową i zmobilizować jej ciało.
wi. Źródło chirurgii zakrzepowo-zatorowej pełnej długości pończochy aby zapobiec zakrzepicy żył głębokich, zakrzepom krwi. Pończochy pełnej długości są lepsze niż podkolanówki, ponieważ niebezpieczne DVT, które przemieszczają się do płuc, powodując zatorowość płucną, powstają z uda, a nie z łydki.
VII. Poruszaj Yai regularnie, aby zapobiec powstawaniu odleżyn.
4. Sai postępował zgodnie z tymi wskazówkami co do joty. Jego opieka była wyjątkowa i wybredna. Naprawił nawet wadliwą maszynę tlenową, gdy się zepsuła.
5. Trzy dni później, 16th Październik Michael wysłał mi wiadomość; „Jej ogólny stan wydaje się znacznie lepszy… Jest zdecydowanie bardziej czujna, oczy otwierają się częściej i teraz obserwuje rzeczy, zamiast poprzedniego pustego spojrzenia”.
Przywrócenie tlenoterapii poprawiło zarówno jej poziom świadomości, jak i funkcje poznawcze.
6. W poniedziałek, 31 października, Michael przesłał mi to zdjęcie postępów Yai, patrz zdjęcie 2. Yai by przeżył.
7. Ale zdarzyła się katastrofa. 29 październikath Sai zniknął z domu w butelce. Siostra Sai, żona Michaela, była wściekła. Kiedy po 24 godzinach wrócił do domu, nadal był mocno pijany.
Psychodynamika sytuacji Sai: Jest samotnym, bezrobotnym 35-latkiem, który nadal mieszka w domu. Jego mama leżała na OIOMie przez 2 miesiące. Po jej wypisaniu przyjął rolę jej opiekuna. Nie miał doświadczenia lekarskiego ani pielęgniarskiego, ale swoją ciężko chorą matkę otaczał doskonałą opieką. Ale gdyby umarła, jego zdaniem spoczywałoby to na jego barkach.
Kiedy się zaangażowałem, Sai wykonał moje instrukcje z wielką łatwością. Standard opieki, którą zapewniał, przewyższał tę, którą otrzymałaby w szpitalu. Rzeczywiście, to jego opieka wspierała i uratowała jej życie.
Dlaczego więc poszedł „spacerować”?
Stresor 1: 3 miesiące temu jego matka uległa potencjalnie śmiertelnemu wypadkowi, z którego nie było gwarancji wyzdrowienia.
Stresor 2: Po wypisaniu Yai ze szpitala, Sai stał się jej jedynym opiekunem 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. Był odpowiedzialny za życie swojej matki. Wymagano od niego wykonywania zadań zupełnie mu obcych; kąpiele w łóżku, zmiana zabrudzonych serwetek, opróżnianie worków na mocz, by wymienić tylko kilka.
Stresor 3: Udzielano mu minimalnych porad dotyczących opieki nad matką. Ale w jego mniemaniu, gdyby umarła, byłaby to jego wina.
Dzięki odpowiedniemu zarządzaniu zdrowie Yai poprawiło się. Miała żyć. Potem Sai zniknął. Nie zniknął, bo nie mógł już sobie poradzić, zniknął, bo potrzebował, że tak powiem, zasłużonej przerwy.
Uratował życie swojej matce. Powinien być dumny z tego osiągnięcia. To dobry syn i dobry człowiek.
8.     Odkąd przeszedłem na emeryturę do Tajlandii, byłem zaangażowany w trzy inne podobne sprawy. W każdym przypadku, gdy podtrzymywanie życia nie było już potrzebne, pacjent wracał do domu rodzinnego. I w każdym przypadku było niewiele, jeśli w ogóle, edukacji rodziny na temat wspierania życia pacjenta. Dla optymalnych wyników; zarówno „Podtrzymywanie życia, jak i podtrzymywanie życia” są niezbędne.
