Poniżej znajduje się artykuł opinii Doc Martyn z Pattaya/Buriram Medical Club. Jego opinie są całkowicie jego własnymi i niekoniecznie muszą odzwierciedlać opinie TPN Media, jej pracowników, właścicieli, reklamodawców, sponsorów, kontrahentów lub podmiotów stowarzyszonych. TPN Media publikuje różnorodne opinie i zachęcamy do przesyłania własnych do recenzji w celu publikacji. Jako firma TPN media utrzymuje neutralne i bezstronne stanowisko we wszystkich głównych i polaryzujących kwestiach, ale zachęca do wolności słowa i opinii.
Poniżej znajdują się skrócone notatki Pierre'a, a nie jego prawdziwe nazwisko, 51-letniego obywatela Francji mieszkającego w Paryżu:
Otrzymano maj 6, 2023.
- Cześć, właśnie zobaczyłem twój profil na grupie na Facebooku i zastanawiałem się, czy mógłbyś mi w jakikolwiek sposób pomóc. Krótko mówiąc, wspieram mojego przyjaciela Ta, a nie jego prawdziwe imię, który jest w Szpitalu Publicznym Nakhon Pathom. Jest Birmańczykiem i nie ma dostępu do bezpłatnej opieki w Tajlandii, a ja pokrywam wszystkie opłaty. On walczy o swoje życie. Z problemami językowymi i moim brakiem wiedzy medycznej trudno jest zrozumieć, co się dzieje.
Byłbym wdzięczny za pomoc w uzyskaniu dokładniejszych informacji. Wiem, że Ta i ja jesteśmy dla ciebie zupełnie obcy, ale jestem zdesperowany.
Poprosiłem Pierre'a o przekazanie wszystkich szczegółów dotyczących Ta.
Otrzymane 7 maja 2023 r., te notatki są również skrócone:
- W zeszłym roku zachorował na covid, a od września 2022 kaszlał i miał problemy z płucami. Powiedziano mu, że to tylko długoterminowe skutki covidu.
W styczniu jego infekcja płuc pogorszyła się i zdiagnozowano u niego HIV.
W lutym zaczął tracić przytomność i pamięć.
Musiał wrócić do domu swoich rodziców w Nakhon Pathom. Został przyjęty do szpitala, gdzie był leczony z powodu różnych infekcji w jego ciele. Po 1 tygodniu Ta został odesłany do domu, ponieważ jego rodziców (którzy są biednymi rolnikami) nie było stać na zapłacenie. Są Birmańczykami i nie mają opieki zdrowotnej ani ubezpieczenia medycznego w Tajlandii.
Mieszkam i pracuję w Paryżu, ale udało mi się wyrwać z pracy iw marcu poleciałam do Tajlandii. Ta był półprzytomny i nie mógł chodzić ani mówić, wymagał natychmiastowej hospitalizacji. Został ponownie przyjęty do miejscowego szpitala i do dzisiaj pokrywałem wszystkie koszty jego pobytu w szpitalu.
- W szpitalu przebywa od połowy marca. Lekarze zdiagnozowali infekcję w lewym mózgu. Po różnych badaniach krwi, MRI, tomografii komputerowej i ekstrakcji płynu rdzeniowego nie byli w stanie zidentyfikować rodzaju infekcji.
Pod koniec marca dostał zapalenia mózgu i obrzęku (zapalenie mózgu) i został podłączony do aparatury podtrzymującej życie.
Jego liczba CD4 wynosiła tylko 10.
Ta jest obecnie leczona antybiotykami na wszystkie rodzaje infekcji (wirusowe, bakteryjne, grzybicze). To będzie długa droga powrotu do zdrowia, ponieważ jego infekcja mózgu jest bardzo poważna.
Aktualizacje w kwietniu: Ta jest zarządzana przez lekarza ogólnego, neurologa i specjalistę chorób zakaźnych. Jego stan się zmienia:
-Świadomość: Nadal nie jest w stanie mówić ani wykonywać poleceń.
- Infekcje płuc: Jego płuca poprawiły się 2 tygodnie temu, a jego tlen został zmniejszony. Ale w zeszłym tygodniu dostał kolejnej infekcji.
-Wątroba: W złym stanie, ale lepszym niż na początku leczenia.
-Mózg: Z tego, co zrozumiałem, Ta ma 2 infekcje w mózgu, jedna zmniejszyła się, a druga się rozprzestrzeniła.
- My (rodzina Ta i ja) byliśmy przesłuchiwani przez lekarzy w różnych sprawach:
- Postanowiliśmy nie reanimować Ta, jeśli jego serce się zatrzyma.
-Dziś lekarz zapytał nas, czy zgadzamy się na tracheotomię. Chciałbym zasięgnąć Waszej porady, wiedząc, że oba rozwiązania są ryzykowne w stanie Ta?
-W zeszłym tygodniu neurolog zaproponował opcję wykonania biopsji, aby spróbować uzyskać lepsze wyniki. Powiedział nam, że neurochirurg w jego szpitalu był przeciwny takiemu rozwiązaniu. Jednak neurolog wie, że szpital w Bangkoku może to zrobić. Zapytałem go o koszty i ryzyko tej operacji, ale nie mam jeszcze odpowiedzi. Powiedziano mi, że w stanie Ta jest to bardzo ryzykowne. Miałbyś o nim zdanie?
- Komentarz: U Ta zdiagnozowano HIV (ludzki wirus niedoboru odporności), ale wspomniana historia wskazuje, że u Ta rozwinął się AIDS (zespół nabytego niedoboru odporności), choroba spowodowana zakażeniem wirusem HIV.
Liczba CD4 Ta wynosiła tylko 10.
CD4 jest białkiem, które służy jako receptor dla limfocytów T, białych krwinek odpowiedzialnych za obronę immunologiczną człowieka przed infekcjami. Liczba CD4 jest wskaźnikiem zdolności organizmu do reagowania na infekcję. Normalna liczba komórek CD4 wynosi 500-1600 komórek/mm3. Poniżej 200 komórek/mm3 oznacza rozpoznanie AIDS.
Ta był poważnie zagrożony przez jego AIDS. Cierpiał na przytłaczające infekcje w płucach i mózgu spowodowane infekcjami oportunistycznymi, które zyskały przewagę dzięki osłabionemu układowi odpornościowemu. Pomijając infekcję płuc, Ta miał dwie „infekcje” w mózgu, jedną, która zareagowała na odpowiednie leczenie, i jedną, która nie.
Moja opinia: „rozprzestrzeniająca się infekcja” nie była infekcją, ale rodzącym się rakiem, chłoniakiem, powszechnie występującym u chorych na AIDS.
- Moja rozmowa z Pierre'em 8 maja 2023 r.:
-Ta nieuchronnie ulegnie swojej chorobie. Nawet jeśli poprawi się i zyska kolejne 6 miesięcy życia, jakość jego życia będzie nie do zniesienia.
-Ta cierpi; infekcja mózgu, zapalenie mózgu i rak mózgu, z których oba są bolesnymi stanami. Z powodu upośledzenia funkcji poznawczych Ta nie był w stanie wyrazić swojego cierpienia.
-Ta nie powinien jechać do Bangkoku na chirurgiczne badanie mózgu.
- Wstrzymaj tracheostomię, dopóki nie przejrzę jego przypadku.
Moje stanowisko w sprawie zarządzania Ta; pomimo życzeń rodziny Pierre'a i Tai, Tai powinien otrzymać odpowiednią opiekę terminalną, aby mógł umrzeć z godnością i komfortem.
- Maja 17th Pojechałem do szpitala Nakhon Pathom, gdzie spodziewałem się znaleźć pacjenta w poważnym niebezpieczeństwie, co właśnie znalazłem, patrz zdjęcie. Ta był ledwo przytomny, tak jak przez ostatni tydzień. Od czasu do czasu krzywił się i podnosił lewe ramię do twarzy, co było oznaką, że pomimo podania morfiny dożylnej, podawanej w żałośnie nieodpowiedniej dawce, odczuwał znaczny dyskomfort i ból, podobny do ciągłego migrenowego bólu głowy.
Aby zmniejszyć ciśnienie w jego mózgu, podałem mu pozajelitowo deksametazon w dawce 6 mg.
Był wtedy przygotowany do wypisu; usunięto mu intubację wraz z kroplówką z morfiną. Jego sondę nosowo-żołądkową (NG) pozostawiono na miejscu. Po odłączeniu respiratora mógł oddychać spontanicznie. Pozostał na tlenie.
Po powrocie do domu rodzina zapewniła mu komfort. Grymas ustał i nie poruszał już lewą ręką. Było jasne, że deksametazon był skuteczny.
Przed wyjazdem tego wieczoru podałem Ta dodatkową pozajelitową dawkę deksametazonu 4 mg. Jak omówiłem w poprzednich postach MBT, deksametazon jest niezwykle silnym sterydem, „sterydem na sterydach”, który zmniejsza stan zapalny. Celem dodatkowej dawki była próba podniesienia poziomu świadomości Ta.
Leczenie zakończyło się sukcesem. W środku nocy, kiedy jego matka kąpała go w łóżku, Ta zaczął się uśmiechać, kiedy wyciągnął rękę, by jej dotknąć. Rodzina ogarnęła radość.
Kiedy wróciłem następnego ranka, Ta z trudem oddychał. Umierał. Zdjąłem jego maskę tlenową i podałem alprazolam 0.5 mg x 6 przez rurkę NG, aby go uśpić. Po „pożegnaniu się” przez całą noc, odszedł o 11.45:XNUMX tego ranka. To była dobra śmierć i zgodna z zasadami eutanazji.
- Bardzo podoba mi się płynność seksualna w Tajlandii. Tajowie mogą robić ze swoimi ciałami, co chcą, ale nie są w stanie zmienić swojej pierwotnie wyznaczonej płci. Mężczyźni pozostają mężczyznami, a kobiety kobietami. I nikogo to nie obchodzi. To ich ciało i zmiany są akceptowane bez krytyki i osądzania.
Natomiast ja (autor) uważam ruch LBGTIQ+ za szczególnie obraźliwy. W Wielkiej Brytanii tylko 2.1% populacji identyfikuje się jako LBGTIQ+. Jednak uparcie narzucają społeczeństwu swoje opinie, swoje dewiacje i postrzegane prawa, które normalni ludzie mają bezwarunkowo akceptować. Ruch LBGTIQ+ to nie tylko wolność robienia tego, co chcą ze swoimi ciałami, ale także wyzwolona wolność seksualna.
Ta, odrzucając ostrożność, zaangażował się w homoseksualny hedonizm, a po 10 miesiącach uległ wysoce agresywnej infekcji wirusem HIV.
Wolność seksualna ma swoje konsekwencje.
AIDS to: „straszna choroba”.
Ta miała 24 lata.
Zdjęcie: Doc Martyn, udostępnione za zgodą.
