NOWY JORK/BANGKOK, 9 grudnia 2021 r „COVID-19 dotknął dzieci na bezprecedensową skalę, czyniąc go najgorszym kryzysem dla dzieci, jakiego UNICEF doświadczył w swojej 75-letniej historii, stwierdziła agencja Narodów Zjednoczonych ds. Dzieci w opublikowanym dzisiaj raporcie.
Raport Zapobieganie straconej dekadzie: pilne działania mające na celu odwrócenie niszczycielskiego wpływu COVID-19 na dzieci i młodzież podkreśla różne sposoby, w jakie COVID-19 kwestionuje dziesięciolecia postępów w kluczowych wyzwaniach dzieciństwa, takich jak ubóstwo, zdrowie, dostęp do edukacji, odżywianie, ochrona dzieci i samopoczucie psychiczne. Ostrzega, że po prawie dwóch latach pandemii powszechny wpływ COVID-19 nadal się pogłębia, zwiększając ubóstwo, utrwalając nierówności i zagrażając prawom dzieci na wcześniej niespotykanym poziomie.
„W swojej historii UNICEF pomagał kształtować zdrowsze i bezpieczniejsze środowisko dla dzieci na całym świecie, przynosząc wspaniałe rezultaty dla milionów” – powiedział UNICEF. Dyrektor wykonawczy Henrietta Fore. „Te zyski są teraz zagrożone. Pandemia Covid-19 była największym zagrożeniem dla postępu dzieci w naszej 75-letniej historii. Podczas gdy liczba dzieci głodnych, nieuczęszczających do szkoły, maltretowanych, żyjących w biedzie lub zmuszanych do zawarcia małżeństwa rośnie, liczba dzieci mających dostęp do opieki zdrowotnej, szczepionek, wystarczającej ilości żywności i podstawowych usług maleje. W roku, w którym powinniśmy patrzeć w przyszłość, cofamy się.”
Z raportu wynika, że szacuje się, że z powodu pandemii aż 100 milionów dodatkowych dzieci żyje obecnie w wielowymiarowym ubóstwie, co oznacza wzrost o 10 procent od 2019 r. Odpowiada to około 1.8 dziecka na sekundę od połowy marca 2020 r. Ponadto w raporcie ostrzega się przed długa droga do odzyskania utraconego gruntu – nawet w najlepszym przypadku powrót do poziomu ubóstwa dzieci sprzed pandemii zajmie od siedmiu do ośmiu lat.
Powołując się na dalsze dowody cofania się, z globalnego raportu wynika, że w porównaniu z sytuacją przed pandemią w gospodarstwach domowych ubogich pod względem finansowym żyje obecnie około 60 milionów dzieci więcej. Ponadto w 2020 r. ponad 23 mln dzieci nie otrzymało niezbędnych szczepionek – co oznacza wzrost o prawie 4 mln w porównaniu z 2019 r. i najwyższą liczbę od 11 lat.
Jeszcze przed pandemią około miliarda dzieci na całym świecie cierpiało co najmniej jeden poważny niedostatek, bez dostępu do edukacji, zdrowia, mieszkania, wyżywienia, urządzeń sanitarnych i wody. Liczba ta obecnie rośnie, ponieważ nierówny powrót do zdrowia pogłębia podziały między bogatymi i biednymi dziećmi, przy czym najbardziej cierpią te najbardziej zmarginalizowane i bezbronne. Raport stwierdza:
- W szczytowym okresie studiowało tam ponad 1.6 miliarda studentów Poza szkołą z powodu przestojów w całym kraju. W pierwszym roku kryzysu szkoły na całym świecie zostały zamknięte na prawie 80 procent nauczania osobistego.
- Zdrowie psychiczne Schorzenia te dotykają na całym świecie ponad 13 procent nastolatków w wieku 10–19 lat. Do października 2020 r. pandemia zakłóciła lub wstrzymała podstawowe usługi w zakresie zdrowia psychicznego w 93 procentach krajów na całym świecie.
- Do 10 milionów dodatkowych małżeństwa dziecimoże nastąpić przed końcem dekady w wyniku pandemii Covid-19.
- Liczba dzieci w dziecięca praca wzrosła do 160 milionów na całym świecie, co oznacza wzrost o 8.4 miliona dzieci w ciągu ostatnich czterech lat. Dodatkowym 9 mln dzieci będzie zagrożonych zmuszaniem do pracy do końca 2022 r. w wyniku wzrostu ubóstwa wywołanego pandemią.
- W szczytowym momencie pandemii w 1.8 krajach, w których przebywało, żyło 104 miliarda dzieci usługi zapobiegania i reagowania na przemoczostały poważnie zakłócone.
- 50 milionów dzieci cierpi na wyniszczenie, najbardziej zagrażającą życiu formę wyniszczenia niedożywienie, a liczba ta może wzrosnąć o 9 milionów do 2022 r. ze względu na wpływ pandemii na dietę dzieci, usługi żywieniowe i praktyki żywieniowe.
W Tajlandii pandemia pogłębiła istniejące luki w zabezpieczeniach, dzieci stają się szczególnie narażone na niszczycielskie skutki społeczno-gospodarcze tej pandemii. Ankieta internetowa przeprowadzona w zeszłym roku przez Krajowy Urząd Statystyczny (NSO) przy wsparciu UNICEF i Tajlandzkiego Instytutu Rozwoju i Badań wykazała, że rodziny z małymi dziećmi częściej doświadczali wyższych kosztów życia i utraty dochodów.
Ponadto dzieci były nadreprezentowane wśród ubogiej populacji i były prawie dwukrotnie bardziej narażone na ubóstwo w porównaniu z populacją w wieku produkcyjnym. Według raportu NESDC na temat ubóstwa i nierówności, w 2020 r. wskaźnik ubóstwa wynosił 8.6, 11.1 i 9.2 proc. odpowiednio dla grup wiekowych 0-5, 6-14 i 15-17 lat, w porównaniu do średniej krajowej wynoszącej 6.8 proc.
Co więcej, 7 na 10 dzieci i młodzieży ankietowanych przez UNICEF w marcu-kwietniu 2020 r. zgłosiło gorszy stan zdrowia psychicznego z powodu wpływu COVID-19. Większość martwiła się o dochód rodziny, studia oraz przyszłą edukację i zatrudnienie.
Długotrwałe zamknięcie szkół może mieć druzgocące konsekwencje dla nauki i dobrostanu dzieci, szczególnie w przypadku osób najbardziej bezbronnych, które nie mają dostępu do nauki online. Według ankiety przeprowadzonej przez NSO w zeszłym roku prawie połowa rodzin w Tajlandii nie była gotowa na naukę online; 51 proc. nie miało dostępu do urządzeń do nauki online; 26 procent nie miało dostępu do Internetu, aby móc uczyć się online, a 40 procent rodziców i opiekunów stwierdziło, że nie ma czasu na nadzorowanie nauki swoich dzieci online.
Jeszcze przed pandemią mniej niż 6 na 10 dzieci uczęszczających do klas 2 i 3 posiadało podstawowe umiejętności czytania, a tylko około połowa posiadała podstawowe umiejętności liczbowe. Według badania klastrów wielu wskaźników z 18 r. przeprowadzonego przez NSO i UNICEF około 2019 procent dzieci w wieku licealnym nie uczęszczało do szkoły.
„Społeczno-ekonomiczny wpływ Covid-19 może wyrządzić długoterminowe szkody dla rozwoju dzieci i odwrócić dziesięciolecia postępu Tajlandii w zakresie zysków kapitału ludzkiego” – stwierdziła. Kyungsun Kim, przedstawiciel UNICEF w Tajlandii. „Musimy chronić te ciężko wywalczone zdobycze, a to oznacza umieszczenie dzieci w centrum naszego procesu wychodzenia z kryzysu po Covid-19. Musimy wzmocnić nasze systemy opieki zdrowotnej i edukacji oraz systemy ochrony socjalnej, aby zapewnić każdemu dziecku bezpieczną przyszłość i zapobiec przyszłym kryzysom. Musimy także wspierać młodzież i młodych ludzi w zdobywaniu umiejętności XXI wieku oraz zadbać o to, aby były one konsultowane i włączane w projektowanie rozwiązań mających na celu sprostanie stojącym przed nimi wyzwaniom.”
„UNICEF pracuje na rzecz dzieci w Tajlandii od ponad siedmiu dekad i nigdy nie przestaniemy” – dodał Kim. „Globalna pandemia pokazała, że dla milionów bezbronnych dzieci „normalność” nigdy nie była wystarczająco dobra. Nasza praca na rzecz dzieci i z dziećmi trwa nadal, ponieważ lepsze jutro może rozpocząć się już dziś, w którym każde dziecko może przetrwać i rozwijać się, a także zostać wysłuchane, cenione i pielęgnowane, aby stać się liderem jutra”.
