Krajowy-
W dniu 2 marca 2024 r. spółka Airports of Thai PCL (AOT) przyspieszyła rozwój sześciu tajskich krajowych portów lotniczych, dokonując inwestycji o szacunkowej wartości 210 miliardów bahtów, zgodnie z polityką rządu Tajlandii mającą na celu uczynienie z tajskich lotnisk węzła lotniczego, mając na celu znalezienie się w w pierwszej dwudziestce światowego rankingu w ciągu pięciu lat.
Sześć tajskich krajowych portów lotniczych podlegających nadzorowi AOT to lotnisko Suvarnabhumi, lotnisko Don Mueang, lotnisko Chiang Mai, lotnisko Mae Fah Luang (Chiang Mai), lotnisko Chiang Rai, lotnisko Phuket i lotnisko Hat Yai (Songkhla).
Pan Thanet Tantipiriyakit, prezes Stowarzyszenia Turystycznego Phuket, publicznie ujawnił, że z punktu widzenia turystyki bardzo istotny jest transport lotniczy. Zauważył, że posiadanie w Tajlandii węzła lotniczego oferującego połączenia z międzynarodowymi portami lotniczymi na całym świecie potencjalnie pobudziłoby turystykę w Tajlandii.
Jednak krajowe linie lotnicze muszą mieć wystarczającą liczbę lotów, aby zaspokoić popyt. Chociaż celem były kompleksowe loty międzynarodowe, zysk uzyskany z niektórych lotów nie był wart inwestycji i musiał uwzględniać dochody z innych lotów, na które był popyt, stwierdził Thanet.
Najtrudniejszymi problemami były zatory w ruchu drogowym i transport publiczny, które należało rozwiązać w pierwszej kolejności, ponieważ urzędnicy samorządowi nie byli w stanie podołać zadaniom – dodał Thanet.
Pan Chai Eamsiri, dyrektor generalny Thai Airways International PCL, publicznie ujawnił w odniesieniu do hubu lotniczego, że aby zaspokoić popyt, liczba lotów musi być wystarczająca, a czas spędzony na lotach przesiadkowych powinien być krótki i wygodny dla pasażerów.
Ponadto Thai Airways planowały zwiększyć liczbę lotów poprzez import 45 kolejnych samolotów, a pierwsza partia jednostek miała być gotowa w 2027 roku.
Tymczasem firma zamierzała zainwestować w utworzenie nowego Centrum Naprawy Samolotów zajmującego się konserwacją, naprawami i eksploatacją (MRO) we wschodnim korytarzu gospodarczym (EWG), specjalnej strefie ekonomicznej we wschodniej Tajlandii, we współpracy z międzynarodowymi firmami, podsumował Chai.
